Kort verslag van van Dankaerts eerste bezoek aan een con sinds... ooit.

Lees meer

Tupperware Steampunk verhuist

Het is eindelijk zover. Tupperware Steampunk is verhuisd. Er moet natuurlijk nog wat worden ingeruimd, maar de verhuizing is nu een feit.

Lees meer

Gothic en Fantasy beurs en politiek. Ja echt, politiek

Jaaah... Ben vandaag van de Gothic en Fantasy beurs geweest in Rijswijk.  Eerlijk gezegd twijfelde ik deze ochtend serieus of ik zou gaan, aangezien ik een anderhalf uur moet reizen. In het geval van deze beurzen zou ik alleen gaan zodat ik iedereen weer kon zien. Maar na wat wikke en wegen toch maar gegaan.

Nou moet ik zeggen dat ik meer bekende tegen kwam dan ik dacht en intussen ken ik ook meer van de standhouders dan ik dus... Ja.
Anyway, heb het uiteindelijk naar mijn zin gehad, maar rond een uur of drie had ik het wel gezien. Het is een beurs, dus hoe hoog moet je de lat leggen. Maar naar alle eerlijkheid er werd  mooie steampunk verkocht. En er was muziek, als je daarom geeft. Rapalje en Pyrates is altijd goed wat mij betreft en ik vond de band Shireen ook goed. Maar mijn advies, ga met vrienden, want alleen is er niet veel bijzonders aan.

Maar goed, de titel belooft ook politiek want.... (zucht) de lokale suffertjes liepen ook rond, compleet met cameraploeg om aapjes te kijken. Ik was één van de weinige in volledig kostuum en de bijna enige met masker, dus ze moesten mij gelijk hebben... Alweer. Kennelijk ben ik een lopende journalisten magneet. Dus, ik krijg een camera voor mijn gezicht geschoven en een rode AHD'er met kroes haar waar menige sesamstraatkarakter jaloers op zou worden. houdt een microfoon onder mijn geargumenteerde neus en vraagt:

 'Wat gaat u woensdag avond doen?'

Woensdag avond? What the Taf is zo bijzonder aan woensdag? Dus ik antwoord: 'Maandagavond en dinsdag avond ben ik druk, dus woensdag ga ik het rustig aan doen...' (As if.)

'Weet u ook wat u gaat stemmen?'

... Taf, das waar. Fantasy. Politiek. Geen wonder dat ze verward is. Ze denkt zeker dat Rutte hier als furry rondloopt... En ongetwijfeld iemand Partij van de Dieren. En de Jong als moslim terrorist, want dat draagt hij 'ironisch', zoals elke hipster... Ah, dat verklaart waarom hij de kamer uitliep afgelopen zaterdag! Hij moest zijn kostuum nog in orde maken!




Piepie Langkous vraagt door: 'Zou er een Fantasy of elven partij kunnen komen?'

Dit is Nederland. Natuurlijk! Maar ik antwoord: 'Deze gemeenschap is zo divers. Daar kan geen partij uit komen.'

'Maar zou u stemmen op de elven partij?'

Uhmmm.... 'Pas als ik me daarin heb verdiept,' antwoord ik.



En daarmee eindigde het interview... Weet je, ik vind het serieus een interessant onderwerp en zou het graag uitgebreid willen bespreken, maar politiek, gebaseerd welke vorm van fictie dan ook, gaat niet werken. Tenzij de politiek van Westeros relevant is voor de lage landen, maar dat lijkt me toch wat sterk.
Anyway, ik weet dat ze in Amerika sereius een poging hebben gewaagt om Steampunk een politieke beweging te maken. Ik sta erbij, een kenmerk van Steampunk is om onderdelen die 'niet' bij elkaar horen aan elkaar te passen. Hoe, kan, je daar, in tafs naam, een politiek omheen bedenken.... Weet je wie dat heeft geprobeerd. Jeltsin... En weet je wat toen is gebeurd? De hele Sovjet Unie is als een kaartenhuis in elkaar gevallen! Je zou kunnen verdedigen dat de Chinezen het wel doen, maar het blijft een een autocratisch regime die de economische teugels wat losser heeft gelaten... Dus elven-partij, nee dank je.

Intussen hebben vele, steamers en niet-steamers, van de subcultuur een ideologische of protest-stroming proberen te maken. Ik zal niet ontkennen dat Steampunk reactionaire elementen heeft. Maar echt, daar blijft het bij. Er gaat, hopelijk, geen Steampunk partij komen. Maar goed, de volgende keer meer. Nu, ga stellen woensdag en je burgerplicht vervullen en vratsen, en zo. Het schijnt belangrijk te zijn, en zo. 

Juiste plaats en tijd

Weet je, nu ik zelf met een film bezig bent probeer ik mijn eigen wijze lessen die ik op mijn blog heb geschreven in acht te houden. Ik blijf erbij, als je een film maakt over het verleden, doe het dan goed. Maar hoe doe je dat? 

Ik heb al een heel relaas gehouden over de propaganda-achtige aard van films als Pearl Harbor en de verzinsels die de film Titanic verkondigde. De reden waarom ik hier zo'n stront hekel aan heb de gebeurtenissen deze film, die zijn gebaseerd op ware gebeurtenissen, het historische bewustzijn van de massa's wordt geprint en daarna niet meer verdwijnt. Je kan bijna geen documentaire en herineringsbijeenkomst over de Titanic bekijken zonder te worden geconfronteerd door de scene op de boeg van het schip of het nummer 'My Heart will Go on'. Op zich onschuldige dingen, maar het zijn clichés die het publiek van de ramp hebben gedistantieerd. Als iemand, waar dan ook, begint over Titanic is het eerste wat bij de meeste opkomt, Celine Dion en Leonardo Dicaprio... En ik heb niks tegen Dicaprio! En laat me niet beginnen over de beschimping van de Japanners in Pearl Harbor! …En mijn familie heeft in een Jappenkamp gezeten! 

'Het is toch niet de verantwoording van de filmmakers. Moeten we dan stoppen met historische films?' wordt mij dan gevraagd
Nee, helemaal niet. Maar als we een filmmaken over de tweede wereldoorlog moet het ook gaan over de tweede wereld oorlog en niet over een matige liefdes driehoek.

Laten we het dan eens hebben over de opening van Saving Private Ryan. Iedereen kent die scene. Soldaten nat en koud in boten. Kotsen op de vloer van zeeziekte en omdat ze weten wat er gaat gebeuren. En dan stopt de boot. Het luik wordt geopend en dan....

Iedereen weet wat er gaat gebeuren. Sommige momenten van die ene scene staan mij, na jaren, nog steeds helder voor de geest. Nu, als iemand de kust van Normandië ziet denken vele meteen aan die scene. Aan al die soldaten die lichamelijk en geestelijk kapot zijn gemaakt op de stranden van Normandië. Dat is wanneer filmmakers hun werk goed hebben gedaan.     

Voor Steampunk is het niet anders. Als je kiest voor een specifieke periode uit de geschiedenis, gebruik die periode dan ook. Anders kan je net zo goed het jaar 18XX invullen. Om die reden laat veel Steampunk mij ook koud. Het verleden dat nooit heeft bestaan is leuk, maar ik houd van diepgang. Wat dat betreft ben ik denk ik man die meer van de klassieke 'Cyberpunk in het verleden' stroming van Steampunk dan het, laten we gewoon wat luchtschepen met ballonnen lanceren en we zien wel. In vind dat Steampunk, net zoals Scifi, een paar goede meesterwerken verdient zoals, The Wrath of Kahn en Bladerunner... Of Do Robots Dream of Electric Sheep, als je voorkeur geeft aan het boek.

Laten we het eens hebben over goede voorbeelden, zoals Steamboy en de achtergrond van het bordspel Leviathans. Beide verhalen maken goed gebruik van de periode waarin het zich afspelen, lees Engeland, van 1850-1900. Beide verhalen kunnen namelijk alleen in deze tijdsperiode worden geplaatst.

Leviathans gaat over een oorlog die in de lucht wordt uitgevochten tussen de diverse grootmachten met behulp van enorme luchtschepen, genaamd Leviathans, die dankzij elektrisch een vloeistof in de lucht worden gehouden. Die vraag die centraal staat in de tijdslijn van Leviathans is dan ook, wat zouden de grootmachten hiermee doen.

Je kan de 19^de en vroeg 20^ste eeuw niet kan begrijpen zonder je te verdiepen in de politieke situatie tussen de nieuwe natie-staten. Duitsland was in 1871 het grootste land in West-Europa geworden. Engeland en Nederland hielden enorme overzeese koloniën en Frankrijk zat tussen Engeland en Duitsland ingeklemd als een plak Camembert in een baguette. Intussen vochten Rusland en Japan om controle in Azië, waar de bovenstaande partijen ook belangen hadden.
De Grote Oorlog leek onvermijdelijk en werd zelfs binnen de eigen grenzen aangemoedigd, met uitspraken als, ‘God is met ons’ en ‘Wij moeten beschaving verspreiden’, etc. Maar zelfs als een conflict een positieve uitkomst had voor een partij, werd deze partij zwakker en dus een makkelijke prooi voor de partijen die uit de oorlog waren gebleven... Hm.

Lange termijnplannen en dynastieke machtspolitiek waren van enorm belang om deze balans te bewaren. Aan de andere kant raakte iedereen overtuigd dat het concert-systeem, onderhouden door Bismarck, zou falen en ‘een grote oorlog die een einde zou maken aan alle oorlogen’ onvermijdelijk was. De Duitsers hadden hun Von Schlieffen-plan, hun strategie voor de oorlog tegen Frankrijk, al bedacht in 1906. Acht jaar voor de eerste wereldoorlog.
Kortom we hebben sinds 1870 een groep landen die rond een tafel zitten te vergaderen met pistolen onder het tafelblad geplakt. Als één van hen zijn pistool trok, trok iedereen zijn pistool. Wat doe je dan? Hun antwoord, je legt je pistool open op tafel en laat het aan iedereen zien hoe mooi die is. De rest doet vervolgens hetzelfde. De eerste toont een pistool met parelmoer ingelegde handvat, de andere met een pistool met een dubbele loop en de laatste die ook weer gebruikt kan worden bij het koffiezetten, want multifunctionaliteit is de toekomst!

Kortom, wat we in deze periode hebben zijn internationale pikvergelijkingswedstrijden op staatsniveau. Waar denk je dat de Olympische spelen vandaan komen… Alleen daar kunnen atleten echte genitaliën bewonderen als we de berichtgeving mogen geloven: … ‘See, we told you everything is bigger in Mother Russia!’
Een andere methode om elkaar jaloers te maken waren schepen. Passagiersschepen om precies te zijn, want die hadden een reden om mooi te zijn. Daarom kwamen ook prijzen als de blauwe wimpel, voor het snelste schip, om aan de wereld te tonen hoe geavanceerd en rijk deze landen waren. Maar deze passagiers schepen konden in tijden van oorlog ook als troeptransporten worden gebruikt die duizenden soldaten konden vervoeren en de meeste jagers en slagschepen konden ontvluchten. Ze waren niet alleen mooi, maar ook gevaarlijk.

Dus, stel dat in deze periode luchtschepen waren ontwikkeld, wat dan? De schrijvers van Leviathans heeft voorbeeld genomen aan de Bootrace en gesteld dat hetzelfde, met de luchtschepen zou gebeuren. Sterker nog. De grote zeeschepen zou vervangen.
En ze gaan hier ook ver in. Tijdens de wereld expo van 1851 in de Crystal Palace, Londen, hadden de Fransen hun eerste Leviathan in onderdelen naar Engeland gesmokkeld om deze op locatie te monteren en als verassing aan de Engelsen te tonen… De Engelse, die juist zo trots waren op hun eerste Leviathan, die ze als afsluiting wilde onthullen, waren daardoor op hun spreekwoordelijke genitaliën getrapt. Niet alleen was hun afsluiting nu een aanfluiter, ze waren door Fransen overtroffen. Dus wat doen ze? Ze vervangen de bemanning van hun Leviathan met kinderen en plaatsen in plaats van ornementen kanonnen op het dek, waarmee ze het eerste luchtslagschip lanceren… En daarmee was de luchtrace begonnen.

In Steamboy staat de Wereld Expo van 1851 ook centraal. Hierin zijn het niet alleen luchtschepen die worden getoond, maar krachtharnassen, tanks, deltavliegers die op stoom werken. Hierin probeert de helm, Steamboy, een bijzonder krachtige energiebron uit de handen van oa zijn vader te houden die het voor een sinister doel wilt gebruiken. Als Steamboy vraagt aan een Engelse nationalist Stephenson, wat hij met deze technologie zou doen, lacht Stephenson en zegt: ‘Het is om de mensen gelukkig te maken… Maar de (Engelse) natie is de fundatie van ons geluk, dus moeten wij er alles voor doen om haar sterker te maken.’
In beide verhalen staat technologie in dienst van ‘de Staat’. Dit zou elk ander concept kunnen zijn, zoals een ideologie of religie en de combinatie van beide. Maar deze uitspraak en alles wat er om heen gebeurt, is typerend voor deze periode en dat maakt het gebruik van deze geschiedenis relevant. Niet alleen hebben we wat over ons verleden geleerd, we kunnen deze situatie vergelijken met het heden… Zoals de stille verovering van de Ukraine door Rusland. De ene zegt dat Rusland de internationale verdragen aan zijn laars lapt. De andere zegt dat Rusland puur zijn belangen beschermd door de EU uit het land te houden. Tja, daar zijn hier wel wat paralellen te trekken met de periode 1871-1914 als je er over gaat nadenken.

Over De Draad, de nieuwe website en meer…

Nog steeds ziek… En onderwerpen die ik bedenk moet ik echt eens neerpennen voordat ik ze vergeet. Ik weet dat ik een followup wilde doen op ‘How to Punk the Past’, maar hoe? …Vergeten dus.

Hoe dan ook een aantal andere zaken gaan prioriteit krijgen deze maand. Zoals jullie kunnen zien heeft TS een nieuwe banner (Hurray), met dank aan Floris Roding. Dit is voorbereiding op de overgang naar de nieuwe website www.tupperwaresteampunk.nl. (Weet het. Zeg dit al heel lang, maar nu gaat het echt gebeuren).

Het blogspot-domein blijft bestaan, maar zal ik gaan gebruiken als persoonlijke pagina waarop ik andere, niet altijd Steampunk gerelateerde stukken op zal plaatsen. Ook aankonidgingen van evenementen en crowdfunding activiteiten zal ik hierop plaatsen.

Maar hier ben ik minder enthousiast over dan over mijn project met Armin Scheuten: De filmproductie, De Draad. 

Hoe kom ik erbij om een film te maken? Om te beginnen schreef ik voor Tupperware Steampunk mijn vrije tijd overnam fictie. Ik werk af en toe nog aan mijn roman en in het verleden schreef ik ook korte verhalen voor een karakter met de naam Don Snuister en Arnoud. Alle verhalen hebben hetzelfde universum, maar totaal andere setting. Geen echte Steampunk, maar Sci-fi fantasy met retorfuturistische elementen, die zijn geïnspireerd door de gouden eeuw, middeleeuwen en cyberpunk.
Ik heb met veel plezier geschreven, maar korte verhalen kosten veel tijd en inspanning om goed te schrijven en mijn roman… Na jaren heb ik pas een idee hoe ik het wil hebben en momenteel heb ik gewoon andere prioriteiten. Mijn huidige project is dus, De Draad.

Zij die met regelmaat op facebook kijken hebben hopelijk de oproepen voor vrijwilligers gezien. We willen dus een webfilm maken dat plaats vindt in een alternatieve 19^de 20^ste eeuw waarin krachtcentrales Aton-Energie leveren aan de belangrijkste steden van de westerse wereld. Maar niemand weet echter waar Aton-Energie echt vandaan komt en waarom niemand, behalve zij die in de krachtcentrales werken.
Dit concept heeft niets te maken met mijn eerdere verhalen, maar is puur voor dit project geschreven. Hoe kwam ik daar bij. Het begon met de voorbereiding van Emporium Vernesque.

Armin en ik ontmoette elkaar door middel van de Goggle-workshop die ik organiseerde voor Emporium Vernesque. Hij vertelde mij dat hij acteur was en films, vooral muziekvideo’s,  regisseerde en dat hij in toekomst graag een Steampunk-project wilde draaien. Hij was op dat moment ook nog een nieuweling in het genre en vroeg mij om ideeën en ik vuurde wat mogelijkheden af waarmee gespeeld kon worden. Voor ik het wisten spraken wij af in Doetinchem om een concreet idee te bedenken.
We willen graag iets met de Nederlandse geschiedenis doen omdat het, naar ons idee, te weinig belicht wordt in de Steampunk en de kijkers daarin onderwijzen, maar dat mag niet in de weg komen te staan van de actie.
Zo kwam bij mij het idee op om verhaal rond De Draad te verzinnen. Een stukje vergeten geschiedenis die tevens een symbool is geworden voor de Nederlandse neutraliteit. Welke rol speelt de Draad in de film? Dat zullen jullie moeten afwachten, maar persoonlijk ben ik best trots op wat er licht. Maar een goed verhaal is het halve werk… Niet eens. Nu zijn we nog acteurs en figuranten die de rollen willen vervullen en  vrijwilligers die willen meewerken aan de voorbereiding. 

Dus, zoek je een uitdaging of wil je deelnemen aan een steampunk-gethemateerd project, neem contact op met de producenten dedraadproducties@gmail.com.