Elfia, 25 april 2015

Elfia, one of Europe’s biggest fantasy fairs has gone and went once again. This April it was, as always, on the estate of Castle De Haar, in Haarzuilens. The weather could have been better, but I had lots of fun. I aslo have done some interviews with ghosthunter Mickey Knox, writer Terrance Lauerhohn and the explorers of Steampunk expedition.  I hope to post those soon.

There were some new Steampunk additions, like the aforementioned ghosthunters and Steam Pop Machine, a popcorn and cotton candy machine made by the sisters Alice and Kate. Unfortunately, the ladies were too busy for an interview, but here you can find their website If you would like to know more.

As for the rest of the event, it was what you can expect from Elfia. Music, market, games and of course lots and lots of costumes. The highlight was probably the musical debut of Abney Park to Elfia, on Saturday. I wasn’t there unfortunately, because the performance was in the evening, but I’ll try to be there next time.  But if you interested you could watch their performance on youtube, like this video by André Broens. 

Liftoff; Victor Sierra's new thrid Album, Dark Passenger.

You like more psycadelic punk, maybe I could intrest you in Victor Sierra. A French steampunk themed band that are about to release their new album, Dark Pessanger, through Kickstarter.  This kickstarter has serveral rewards, Like the Map of The Lost Worlds or be part of the Time Capsule.

I also love the title.

Collector Convention and Steampunk-modeshow, 11th of april 2015

I want one!

‘What’s that? I don’t know what it is, but I want that!’ That was pretty much what raced through my mind when I visited the Verzamelaarsbeurs, or Collectors Convention, at the Jaarbeurs in Utrecht were collectors brought vintage and antiques from all over the world. But you might be wondering, “why the hell would I travel to Utrecht and pay money to enter one of worlds biggest garage sales?” Here is why.

First of all, it’s huge! At least as big as the Chinay Militaria Convention I visited these past years. The items varied from household objects to art. There were even comics and similar stands that were reminiscent of Dutch Comicon earlier this year, also at the Jaarbeurs.
And than there were hall filled with musicstands which sold old LP’s and CD’s along with bandshirts and posters. 

All in all, there was plenty of stuff to go around. Even if you don’t have the intention to buy anything it’s worth going for the sights.
Many of the standholders are collectors themselves of the most peculiar objects. Clothes, maps, illustrations, telescopes and much, much more.

The first stand I ran into was a collector of vitreous enamel commercial plates and signs, Jimmy van Zeelst, who was so kind to give me a present. Thanks Jimmy. 

My gift from Jimmy, and other stuff
I brought home with me

Spiritus powered flatirons

I spoke to one representative of the Dutch Circle of Clothesirons

Collectors (Nederlandse Krings van Strijkbout verzamelaars) who explained the history of the Clothesiron to me which… Well I thought it was interesting!

However, not all stands sold old objects. One of the downsides of technological development is that, especially in media, old formats can’t be accessed anymore because the machines that could read them are old, broken or seized to exist. There already is a great demand for new versions of old gaming consoles, like the Nintendo Entertainment System or Sega Genesis (or Megadrive in the EU). There also turns out to be a shortage of record players for LP’s you can buy for a euro these days. Ricatech has supplied the solution. Ricatech is a young company that produces Vintage-style recordplayers and music stations. “There turned out to be a great demand for new record players because the old ones have become so sparse,” their representative told me. “… Now we are supplying costumers all over Europe and were planning to expand beyond it’s borders.” 

That, I think, is impressive. And they don’t just produce recordplayers. they have radio’s, cd-player and even Elvis Presley style Jukeboxes, that can be connect to any device with a usb-connection. That’s awesome.

While browsing stand after stand I wondered, why does one collect certain items. I mean, why clothesirons. 

‘Coincidence,’ the representative replied. ‘I inherited a old flatiron from my mother with the number 4 on it. One day I found a second one with the number 5. I got curious and that’s how I started my collection’.
Jimmy van Zeelst had a similar story. ‘My dad collected them, so I started collecting them as well.’ That makes me wonder, is this also true for Steampunk? Most designers I spoke with

What brought me to the convention was the Steampunk Fashion-show, but I don’t really have allot to say about it. It was the first time I actually took the time to actually look at a fashion show On of the Dutch designers was Pet van de Luijtgaarden who uses recycles material to fabricate he’s designs. Not bad, but it didn’t strike a cord with me. I actually like the costumes of known Steamers, like Ezekiel Barentszn and Cypher Delandrov who participated on the catwalk. But already knew those costumes and there is a big difference between fashion and character based costumes. And I liked the character ones, made by the models themselves, better. But I had already seen those on conventions. So there was also the question, did this belong on the Collectorsconvention in the first place. I don’t really see why not. Steampunk contains a lot of vintage and I felt right at home there. It also was a good way to expose a new audience to Steampunk, and I have nothing against reaching out to people. But as the show itself, I am not sure to whom it was targeted. There weren’t many cosplayers, like one lost jedi or something. And I don’t think this audience is likely to buy any of this stuff. So It kinda felt like an eccentricity.

However, the convention was great. I see how people could spend two day in the place and of you’re a collector of anything, I would suggest you take a look.

Links:

http://www.ricatechstore.com

www.strijkboutenverzamelaars.nl

In gesprek met: Rossana van Rosie's Art

Was is al donker als ik het atelier van Rosies Art benader. Het complex is afgezet met een hek, met een poort voorzien van een bord dat prijkt: ‘Top secret, tresspassers will be zapped’ … Dat soort dreigementen hebben mij nooit ontmoedigd. En Rosanna’s nieuwe collectie leek me een mooie gelegenheid om de camera op mijn nieuwe pols-telautograaf, een Ollyboy 2001!

De muur is een obstakel maar gelukkig zit er een systeemkast naast de toegangspoort. Met mijn schroevendraaier maak ik het paneel los en steek de kabel van mijn Ollyboy in de printplaat.
Ik ben net bezig als plots de poort open wordt geschoven. Rosanna steekt heer hoofd naar buiten.

‘Dankaert? Wat ben jij aan het doen?’

Mijn blik gleed tussen Rosanna’s aanwrijvende gelaat en de wandkast. ‘Ik, uhm … Dacht als ik hier toch ben kan ik gelijk een systeemcontrole doen … Het is een dwangneurose.’

‘Werkelijk?’ zegt ze uitgesmeerd.

‘Het is een serieus probleem!’ houd ik vol.

‘Wat doe je hier echt, Dankaert?’

‘Nou, ik hoorde dat je bezig was met een nieuwe lijn uit te brengen dus ik dacht, laat ik eens op onderzoek uitgaan.’ Ik klap mijn Ollyboy open. ‘Dus, eh. Tijd voor wat vragen?

‘Ok… Vraag maar.’

Dankaert Lexicon: Hoe gaat het er op het moment mee?

Rosanna van Rosies Art : Heel goed, het zijn spannende tijden! Door de geboorte van onze kleine steambaby heeft alles een tijdje stilgestaan rondom het label. De ideeën waren er wel, maar de tijd om alles goed uit te werken ontbrak. Dan ga je je afvragen wat je nu echt belangrijk vindt en moet je prioriteiten stellen. Een moment van bezinning dus, waaruit spannende plannen voor de toekomst zijn gekomen!

Dankaert: Wat houdt je overdag bezig?

Rosanna: Ik ben bezeten van het creëren van mooie dingen. Een voordeel van een opleiding aan de kunstacademie is dat je altijd, 24/7, ideeën paraat hebt. Helaas zitten er maar 24 uur in een dag, waarin in 100 verschillende dingen moet doen. Van het bedenken en uitwerken van een nieuw ontwerp, tot aan het organiseren van fotoshoots en modeshows om al die ideeën aan de wereld te presenteren!

Dankaert: Hoe ben jij met Steampunk in contact gekomen en welke invloed heeft het op je leven en werk?

Rosanna: Ik ben van oorsprong een Gothic en Rosies Art was helemaal in den beginne een Cybergothic label. De scene begon voor mij echter en beetje zijn magie te verliezen en het gaf me als ontwerper te weinig vrijheid. Op mijn allereerste beurs, de midwinterfair in het Archeon, stond tegenover mij een standje dat handgemaakte Steampunk-sieraadjes verkocht. Ik denk dat de verkoopster daar de allereerste in Nederland was. Ik was meteen verliefd; Steampunk was niet alleen mooi, maar ook helemaal nieuw in Nederland en het bood daarom alle ruimte voor een ontwerper.

Binnen korte tijd is Rosies Art over gegaan van Gothic naar Steampunk. Destijds was ik één van de weinige mensen die zich met Steampunk bezig hield. Intussen zijn we al vijf jaar verder en besteed ik bijna elk vrije uurtje aan Rosies Art.

Dankaert: Wat is Rosies Art?

Rosanna: In het kort, “Rosies Art is een alternatief designer label”. Maar in het afgelopen jaar is het veel meer geworden dan dat. Zo heb ik onder de naam van Rosies Art al verschillende modeshows georganiseerd. Als organisator en designer heb ik bij gedragen aan events waar andere kunstenaars in de schijnwerpers werden gezet en de alternatieve kunsten in het algemeen centraal stonden.
Daarnaast plaatsen we van tijd tot tijd tutorials op sociale media site en delen werk van andere kunstenaars. Ik heb tweemaal een kunstenaarssalon georganiseerd en hebbe lange tijd Steampunk recepten op onze website, www.rosiesart.nl,  geplaatst.

Dankaert: Dat is heel wat. Doe je dat alleen?

Ja en nee. Ikzelf ben Rosies Art. Ik bedenk en maak de ontwerpen en heb uit naam van Rosies Art contact met klanten en collega’s. Maar in de afgelopen drie jaar zijn er in totaal negen stagiaires in de leer geweest in het atelier, die naaiwerk deden en af en toe een eigen ontwerp ontwikkelden. Stuk voor stuk fijne, toegewijde leerlingen die met hun harde werk allemaal hun bijdrage hebben geleverd. Daarnaast ben ik ook veel andere mensen, die me stuk voor stuk enorm geholpen hebben met hun advies, steun en enthousiasme, heel erg veel dank verschuldigd.

Dankaert: Ontwerp je naast Steampunk ook andere stijlen?

Rosanna: Tijdens een opleiding aan een kunstacademie ontwikkel je een heel eigen stijl, die niemand echt kan namaken. Mijn stijl, en dus die van Rosies Art, is gemakkelijk te herkennen, omdat we veel verder gaan dan wat met massaproductie mogelijk is. De stijl van Rosies Art laat zich het beste omschrijven als een mix tussen Steampunk, high fashion, Wastelander en Tribal. 

Naast de kleding voor in de winkel, werk ik ook aan customorders voor entertainers. In de afgelopen jaren heb ik bijvoorbeeld kleding gemaakt voor Delain, Stream of Passion en Schwarzblut.

Dankaert: Zo ver ik begrijp wordt je regelmatig uitgenodigd om je ontwerpen te tonen. Op wat van tentoonstellingen mag jij je ontwerpen exposeren? Is er een zichtbare groei in vraag naar de esthetiek?

Rosanna: Klopt. Al moet ik helaas meestal ‘nee’ zeggen. Hoewel ik ontzettend dankbaar ben voor de eer die me ten deel valt, heeft men vaak niet door dat het organiseren van een modeshow (want daar gaat het doorgaans om) enorm veel geld, tijd en goodwill kost van alle mensen die erbij betrokken zijn. Financieel maakt het weinig uit of wel of geen modeshow organiseer. De shows geven meer bekendheid en veel aanzien, maar hebben weinig invloed op de verkoop van mijn creaties.

Het laatste event waar voor ik gevraagd ben is de Verzamelaarsbeurs in Utrecht. Daarnaast heb ik in het verleden bijvoorbeeld een aantal shows gedaan op het Summer Darkness Festival, op het Unleashed fetish feest, in een kunstgalerie. Op 18 april zal ik op Burlesque Circus een modeshow geven.

Dankaert: Is er een zichtbare groei in vraag naar de esthetiek?

Rosanna:  Om heel eerlijk te zijn, nee. Er is vooral vraag naar entertainment dat organisatoren van events geen geld kost, maar wel spectaculair is. Dat klinkt heel zuur, maar vanuit het standpunt van een event organisator natuurlijk ook wel begrijpelijk; zij willen ook iets overhouden aan hun event. Aangezien men vaak het idee heeft dat een modeshow een designer veel extra verkoop oplevert, lijkt dat een win/win situatie.

Dankaert: Je vertelde mij dat je bezig was met een nieuwe lijn van kostuumontwerpen die sterk ontwijk van jouw eerdere werk.

Rosanna: Dat blijft nog even een verrassing….

Dankaert: In andere interviews die ik heb afgenomen, omschreven steampunk-ontwerpers het creatieproces als, ik parafraseer, het combineren van stijlen en elementen die eigenlijk niet bij elkaar horen. Is dat bij jou ook zo?

Rosanna: Hmmm. Goeie vraag, maar vanuit mijn standpunt ook erg lastig te beantwoorden. De stijl steampunk zelf valt inderdaad, zoals de mensen die je eerder al sprak al aangaven, als zodanig te beschrijven. Maar het ontwerpproces verloopt bij mij anders, misschien omdat ik vanuit een andere achtergrond kom. Als ik een ontwerp maak (lees: bedenk), werk ik niet vanuit het idee om ‘een steampunk-ontwerp’ te maken. Het idee past uit zichzelf binnen de Steampunk. Dus er is ook niet echt sprake van een bewust combineren van elementen, behalve dan de materialen waar ik van oudsher graag mee werk; ritsen, rivets, nestels en leer. Maar die vind ik persoonlijk juist wel goed bij elkaar passen ;-).

Dankaert: Verder nog mededelingen of boodschappen voor de lezers?

Rosanna: Een vraag aan onze fans en klanten…. Wat zou je nog meer willen zien bij Rosies Art? Welke items (broeken, rokken, tops, tassen etc) mis je nog in ons assortiment? Laat het ons weten, wie weet kunnen we je wens in vervulling laten gaan!