‘Waar is technologie voor?’ vraagt James.
Stephenson lacht en zegt: ‘Het is om de mensen gelukkig te maken… Maar de natie
is de fundatie van ons geluk, dus moeten wij er alles voor doen om haar sterker
te maken.’
Steamboy is een Japanse animatie uit 2004, geschreven en
gedirigeerd door
Katsuhiro Otomo, bekend van
Akira. Dit is zijn tweede
grote film en de duurste anime-film die ooit is gemaakt en 10 jaar in productie
is geweest. In het westen werd het geen groot succes. Dit kwam voornamelijk
door de gebrekkige marketing door Sony en matige recensies. Maar na een zo’n
lange productie kan een film alleen maar tegenvallen. Maar is het echt zo
slecht?
Samengevat is het een oorsprongsverhaal van de steampunkheld James Ray Steam,
aka Steamboy,
maar voor een film die Steamboy heet is er erg weinig Steamboy. Ik
zeg dit in het begin omdat het karakter van James Ray Steam erg afleid van de
werkelijke kern van het verhaal. Daarom was dit een bijzonder moeilijke recensie
om te schrijven.
|
Oh ja. Hij heeft een monobike.
Heb ik gezegd dat hij een monobike heeft? |
Aan de ene kant is dit de oorsprong
van een superheld: dat betekend dat het een karakterstuk is. Het behandeld
vragen als, wie is James Ray Steam? Wat zou hem aansporen om een superheld te
worden? In het geval van
Spiderman was het omdat hij geen verantwoording nam,
wat er toe leiden dat zijn oom werd vermoord.
Batman omdat zijn ouders voor
zijn ogen waren vermoord. Steamboy heeft deze ontwikkelen niet. Dit verhaal
wordt terzijde geschoven voor een groter concept.
Conceptfilms slaan vaak de plank mis.
Ze behandelen grote vragen. Bijvoorbeeld, wat als we genetische manipulatie toe
laten, zoals in
'Gattaca' (1997)? Of stel dat onze wereld eigenlijk een door computers
gegenereerde omgeving is, zoals in '
The Matrix' (1999). In deze voorbeelden is er een
goede balans tussen de gebeurtenissen en het idee dat het probeert over te
brengen. Gattica laat zien hoe een man, zonder genetische manipulatie overleefd
in een wereld geobsedeerd door genetische perfectie en slaagt. In de Matrix
zien wij een persoon de realiteit letterlijk en figuurlijk onder ogen komen en
zijn verantwoording nemen als ‘The Chose One.’
Maar ze kunnen ook falen. De vervolgen
op de Matrix zijn een goed voorbeeld. Het concept werd het centrum van de
aandacht, met als gevolg dat het saai werd en de actie haar context verloor...
Maar genoeg theorie, op naar de film.
Om te beginnen. Deze film is waarschijnlijk het meest
Steampunk dan ik tot nu toe heb gezien. Het is een ode aan de victoriaans
Engeland en technologische vooruitgang. Volgens mij is er geen scene of
achtergrond waar geen machine in voorkomt en in alle actie scenes staan robots
en rayguns centraal. Wat ik vooral knap vind is dat ze het bestaan van deze
technologie aannemelijk hebben gemaakt door middel van een energiebron, de Steamball. De achtergrond van deze uitvinding is waarschijnlijk
twijfelachtig, maar beter dan: ‘It’s Quantum!’
Tegelijkertijd kan het haar duistere
kanten van deze periode tonen zonder het gegeven in ons gezichten te wrijven. Maar
daar later meer over.
Steamboy is het best te omschrijven als, MacGuyver meets the
Rocketeer; een jongen met buitengewoon technologisch inzicht en een raket op
zijn rug. Deze beschrijving is echter alleen van toepassing voor het einde van
de film, en eerlijk gezegd erg geforceerd. Je zou verwachten dat hij, net als
in de rockteer zijn kostuum zelf maakt of van iemand krijgt, maar nee. Ray vind
dit kostuum ergens in een handschoenenkastje en maakt het zich eigen omdat...
Het de titel van de film is.
In de aftiteling zien we pas waar het
karakter van Steamboy voor staat. Ja de aftiteling als ze willen zeggen. ‘Kijk,
hier had het ook over kunnen gaan!’ Aan het einde zien wij plaatjes van
Steamboy die het opneemt tegen kwaadaardige geniën over de hele wereld en zien
hem zelfs met een tweede Steamboy, die blauw draagt in plaats van rood. Echter dat is de
aftiteling. Maar wie weet, misschien komt Steamboy tot zijn recht in de
toekomst.
Dat is eigenlijk het probleem van deze
film. Het zit vol potentie, veel actie en avontuur, maar het gaat niet over
Steamboy.
Tijd voor het plot… James Ray Steam is de zoon en kleinzoon
van twee wetenschappers, Edward en Lioyd Steam die een revolutionaire
energiebron hebben ontwikkeld, de Steamball. Het is stoom die onder extreem
hoge druk in ballen wordt opgevangen die op hun beurt ongelofelijke
hoeveelheden energie leveren.
Op een dag krijgt Ray een pakket door
zijn opa toegestuurd gestuurd. Het is de Steamball, met een brief dat hij de bal
aan niemand mag afstaan. Op dat moment komen die betreffende iemanden aan zijn
deur kloppen en staan er op dat hij ‘de bal’ afstaat.
Roy maakt een noemenswaardige poging
om op zijn eigengebouwde monobike weg te ontsnappen met de bal maar wordt
achterna gezetten door een ander Steampunkvoertuig. Na een lange actiescène wordt
James gered door professor Stephenson en zijn assistent, David, die hem willen
helpen de bal veilig te houden voor de O’Hara Foundation.
Om een lang verhaal kort te maken. De
O’Hara Foundation en Stephenson willen allebei de Steamball hebben. De
Foundation gebruikt Steamballs om nieuwe wapens, zoals tanks, stoomharnassen en
vliegmachines te produceren en te verkopen aan de hoogste bieder. Stephenson
wil dit voorkomen en de technologie voor het Engelse Rijk gebruiken. In dit
geval betekent dat ook wapens om het Rijk met te ‘verdedigen’. De natie is immers de fundatie van het geluk.
James moet dus een keuze maken aan wie hij de Steamball
geeft. Tijdens dit gejojo tussen partijen ontdekt hij dat zijn vader, Edward,
voor de O’Hara’s werkt. De Foundation helpt hem namelijk zijn droomproject te
realiseren waarmee hij met de grootvader, Liyod, mee bezig was: De Steamtower.
Een mechanisch wonder dat op de Cristal Palace Exhibitie zal worden onthuld.
Aanvankelijk is James blij om met zijn
vader verenigd te zijn, maar het blijkt dat de Foundation de grootvader
gevangen houdt. Liyod is echter ontsnapt en probeert de Steamtower te
saboteren. Op dat moment komt James hem per ongeluk tegen en vraagt waarom Lioyd
en Edward ruzie hebben, terwijl ze beide aan de Steamtower hebben gewerkt.
Hierbij komen we bij het werkelijke verhaal van Steamboy. De
Crystal Palace exhibitie is niet alleen om pronkstukken te tonen, maar ook om
wapens te verkopen die werken op de Steamballs. Dit is het gene waar zijn
grootvader bang voor is. Dat de mensheid technologie gebruikt om dood en
vernietiging te zaaien vanwege hebzucht of egocentrische ideeën, zoals
nationalisme. Daarom begon ik met het citaat uit de film. De O’Hara Foudation
wordt gedreven door hebzucht, Stephenson door het idee dat het Engelse rijk en
het geluk van haar bevolking belangrijker is dan alle andere. Technologie komt
het geluk van haar volk ten goede, maar ten koste van alle andere. Daarom wilde
de grootvader niet dat iemand de supersteam in handen zou krijgen. De mensheid
was er nog niet klaar voor.
De vader, Edward, aan de andere kant kijkt hier anders tegen
aan. In zijn beleving inspireert
|
Dit is het bedieningspaneel van Steamtower.
Dan begrijp je ook waarom het niet in de lucht kan blijven |
technologie. Voortuitgang moedigt verdere
vooruitgang aan. Dat is de reden waarom hij de Steamtower heeft gebouwd. Het is
niet alleen een toren. Het een complete stad die kan vliegen! Awsome, maar dat
klinkt als het plan van een kwaadaardig genie, toch? Je bouwt een reusachtig
schip in plaats van een luchtvloot bestaande uit kleinere, meer praktische
schepen, om de wereld te veroveren. Maar dat is niet wat Edward wil? Het enige
doel van dit technologische wonder is inspireren. Waarom?
|
The Steampunk knights of the Round Table: "Run away! Run away!" |
Rond dertienhonderd stond een monnik op de toren van zijn
klooster, met vleugels aan zijn armen gebonden. Vol overtuiging dat hij kon
vliegen sloeg hij zijn vleugels uit en stortte neer als een baksteen. Hij overleefde
zijn vlucht echter en verkondigde op het ziekbed dat hij neerstortte omdat hij
de staart was vergeten. Zijn abt verbood hem echter hier mee verder te gaan en
zei dat de mensheid gewoon bestemd was om te vliegen.
Maar stel voor dat de monnik die dag
had gevlogen en iedereen had hem gezien. Onze eigen ogen zagen dat een man kon
vliegen, zonder hulp van een machines. Hoe ga je iemand overtuigen dat het niet
kan.
Dat is waarom de Edward Steam een stad
laat vliegen. Heel London heeft gezien dat de stad vliegt! Het is een
gebeurtenis die niet meer ongedaan kan worden gemaakt. Je kan het ontkennen,
maar dan bestaat het beeld nog steeds van een stad die vliegt. Onderzoekers,
wetenschappers en ingenieurs willen onderzoeken hoe het mogelijk is. Kinderen
dromen om over de straten van een degelijke stad te lopen. De mensheid is geïnspireerd
en zal er naar streven om een nieuwe stad in de lucht te bouwen.
De film heeft een duale boodschap. Aan de ene kant
waarschuwt het voor misbruik van technologie, maar aan de andere kant is het
een homage aan technologische innovatie. Maar met een groot concept als deze
wordt het moeilijk om hier een superheld in spe aan te voegen. Steamboy wordt
geheel naar de achtergrond gedrongen en krijgt alleen aandacht in de actiescènes.
Het zijn goede actiescènes, dat wel, maar de actie sluit niet goed aan bij het
dilemma.
Ook als hoofdpersoon maakt Steamboy
niet veel ontwikkeling door. Persoonlijk kan ik alleen uitmaken dat hij als
held beide standpunten inneemt. Technologie inspireert ons om beter te doen,
maar we moeten ons afvragen wat wij doen met de macht die het ons geeft.
Gebruiken wij technologie om ons eigen geluk te bevorderen, of dat van
iedereen.
Steamboy is een moeilijke film om te recenseren doordat de
stukken niet netjes in elkaar vloeien, maar is het dan slechte film. Nee, zeker
niet. De beelden zijn prachtig, de animatie mooi en de actie is creatief. Is
het dan een goede film? Zeker. Is het een geweldige film… Nou, nee. Het
centrale conflict is zeer interessant, maar wordt wat onhandig uitgelegd. Het
duurt ook erg lang voordat de motivatie van de vader duidelijk wordt. Ik snapte
de hele tijd niet waarom hij een vliegende stad had gebouwd. Hij wilde de
wereld niet veroveren, noch steden vernietigen. Dus waarom deed hij al die
moeite. De rede was dat hij de mensheid wilde inspireren met een vliegende
stad, maar als je niet oplette had je die verklaring gemist.
Aan de andere kant is het
avontuurlijke element sterk aanwezig en de karakters zijn vermakelijk en
nogmaals, meer Steampunk dat dit kan een film bijna niet worden. Dus zeer aan
te bevelen voor steamers en actiefanaten.