Geluiden uit de ketel: This May Be The Reason Why The Men That Will Not Be Blamed For Nothing Cannot Be Killed By Conventional Weapons

Met D.E.S.C. en Castlefest achter de rug, keren we terug naar het gebruikelijke programma... Soort van. Op D.E.S.C. heb ik Major Tinker gesproken, oa auteur van Brassgoggles en mede-organisator van Asylum. Tevens inspireerde hij mij indirect met zijn boek, The Steampunk Gazettte om dit blog te beginnen. Ik vertelde hem dit waarop hij me een CD in mijn handen drukte van, ‘The best Steampunkband from the UK, The Man Who Will not be Blamed for Nothing.’

  

This May Be The Reason Why The Men That Will Not Be Blamed For Nothing Cannot Be Killed By Conventional Weapons, is de vijfde CD (inclusief hun kerst-CD, A Very Steampunk Christmass). De naam van de band is afkomstig van de tekst, “The Juwes are not the men who will be blamed for nothing," die is toegeschreven aan Jack the Ripper. Daarmee komen we aan bij het thema van de band. Een knipoog naar victoriaanse tijd vanuit een anarchistisch perspectief. De muziek is typische punk, met satirische teksten die de periode zowel vereren als bekritiseren en natuurlijk ‘punken’. Ik vermoed dat een groot deel van de humor komt van Andrew O’Neil, zanger en gitarist van de band die ook Cabaretier is. 

Deze CD is mijn eerste kennismaking met de The Man Who… je snapt het wel. Nou heb ik nooit een muziek recensie geschreven en is mijn technische kennis over muziek bijna niet bestaand. Gelukkig weet ik wel wat ik goed vind. Er zijn vier soorten nummer en/of artiesten voor mij. De eerste soort is de muziek die ik één keer heb gehoord en daarna het liefst zo snel mogelijk vergeet; de meeste popmuziek valt de laatste jaren hieronder. De tweede soort is matig en vergeet ik ter plaatsen. De derde soort zijn nummers die ik eerst heel goed vind, en naar mate ik er meer naar luister minder goed gaat vinden. De laatste is de muziek die ik, naarmate ik er meer naar luister, steeds beter ga vinden.
Wat betreft Steampunk-muziek… Ik slaak een zucht. Mijn smaak in muziek is ruim. Ik luister bijvoorbeeld geen klassieke muziek, maar dat betekend niet dat ik het niet kan waarderen. Ik heb voorkeuren. Mijn voorkeur gaat uit naar metal, new-age, punk en een mengeling daarvan. Er is dus ruimte voor Steampunkachtige muziek, maar om te zeggen dat ik het geweldig vind. Ik ben bijvoorbeeld niet kapot van Abney Park. Sommige van hun minder bekende nummers zoals Kain, vind ik goed, maar het meeste laat me koud. Misschien is het te traag voor mij. Maar hoe bevallen The Men That Will Not Be Blamed For Nothing?

Na een korte intro waarin de luisteraar wordt gewaarschuwd die de band vormt voor de maatschappij begint het eerste nummer, ‘Victoria’s Secret,’ dat niet gaat over een lijn van pikant dames ondergoed. Nee, het gaat over koningin Victoria’s geheim dat ze haar overleden echtgenoot met Voodoo, and what not, uit de dood heeft herrezen en nu haar onderdanen deze zombie moet voeden.
Het is een goede inkomer met ruige punk muziek, satirische teksten met een meeschreeuw refrein. Eén van de dingen wat ik zo fijn vind aan de deze band is dat ik hun goed kan beschrijven. Als je Victoria’s Secret een goed nummer vind zal je de rest van hun muziek ook goed vinden. In mij geval vielen ze gelijk goed en ben ik de CD beter gaan vinden naar mate ik deze meer luister.
De kracht ligt in de onderwerpen van de liedjes die vanuit een ongebruikelijk standpunt worden belicht. Zo gaat één nummer over een gezin die naar het strand gaan en er achter komen dat Cthulhu is wakker geworden uit zijn lange slaap. In een andere dreigt een echtgenoot Nikola Tesla in elkaar te slaan nadat hij een Tesla Coil in zijn vrouw had aangebracht. Mijn favoriet is Brunel dat een ode is aan Isambard Kingdom Brunel.

Als laatste wil ik hieraan toevoegen dat het thema van deze CD meer over geschiedenis gaat dan over Steampunk. Hun eerdere CD's verwijzen wel naar naar Steampunk. (Wellicht kan deze CD goed dienen als educatief materiaal.) Voor de rest kan ik deze CD zeer aanbevelen aan iedereen die van punk houdt en bands zoals de Dropkick Murphy'.