Wat de Entertainment-Industrie van Steampunk kan leren

Dit, is geen grap

De XBox One, aka de spelcomputer zonder spelletjes, is een grote voorbeeld van wat er mis is met de entertainment industrie op dit moment.
 Het ergste is waarschijnlijk dat alle spelletjes op de harde schijf van dit kreng moeten worden geïnstalleerd voordat het gespeeld kan worden. Je hebt de DVD, waarop het spelletje staat, daarna niet meer nodig. ‘Oh, mooi,’ denk je dan. ‘Dan kan ik de DVD aan een vriend lenen zodat hij het kan

You tell them Pickard

spelen’. Nee, nee, nee. Geleende en tweedehands videospelletjes kunnen niet gespeeld worden, tenzij de lener/ koper het volle pond opnieuw(!) betaald aan Microsoft. Daarom moet ook een permanenten internetconnectie hebben. Als dat je nog niet heeft ontmoedigd om dit onding te kopen, er zijn op dit moment bijna geen spelletjes voor aangekondigd omdat Microsoft meer aandacht heeft besteed aan televisiezenders. Want dat is wat nodig hebben. Nog een televisiekast in huis.

De XBox One is een machine die bedrijven als Microsoft willen; een apparaat die hen alle controle geeft over onze entertainment. Geen consument zou dit ding willen hebben. Dat kan gewoon niet! Toch zullen we zien dat er duizend consumenten zijn die het zullen kopen, omdat; a. ze niet opletten en b. omdat iedereen het koopt.
Vooral ouders met geld zullen het voor hun kinderen kopen. Ouders denken dat spelletjes met vriendjes gedeeld kunnen worden, zoals in die goede oude tijd van de megadrive en (Super) Nes. Haha! Nee dus.
Dus ouders die een spelcomputer voor hun kinderen willen kopen. Negeer deze verijdelde afstandsbediening! Het is een machine waarvan alleen bedrijven als microsoft van profiteren.

Als de boodschap nog niet duidelijk is, de entertainment industrie is volledig op zichzelf gericht. Ze beschuldigen hun klanten van diefstal en piraterij om de stijgende prijzen te verantwoorden en weigeren verantwoording te nemen voor hun slechte beslissingen en infantiele benadering bij bijvoorbeeld, het ontwikkelen van spellen.
Vraag een gamer wat er mis is met videospellen en hun antwoord zal vaak hetzelfde zijn. Alles is het zelfde. Call of Duty; Modern Warfare werd een grote hit, met zijn meerspeler mogelijkheden en (vermeend) realisme. Helaas zijn ze nooit opgehouden hetzelfde spel opnieuw en opnieuw te uit te brengen.
Andere bedrijven proberen ook steeds Call of Duty na te maken, want dat is zogenaamd wat hun ‘doelgroep’ wil. Maar deze doelgroep van dertienjarige zegt alleen wat andere willen horen, namelijk dat Call of Duty hun favoriete spel is. In werkelijkheid zijn dit spellen als Skyrim, Plants versus Zombies, Civilization V. Allemaal titels die van de Call of Duty genre afwijken. Of het nou gaat om pindakaas, spelletjes, fietsen of films. Het is aangetoond dat consumenten niet durven uit te komen voor hun persoonlijk smaak, met als gevolg dat wij een markt hebben die verzadigd is van één genre en andere genres geheel genegeerd worden. 

De industrie is het contact met de klant geheel verloren. Ze begrijpen het niet meer of willen het niet begrijpen. Ze denken eerst aan geld, wat verkoopt en gaan dan innoveren in technologie waar wij niet om gevraagd hebben, want dat is wat hun ‘doelgroep’ zogenaamd wil. Dus nu hebben we vissen die uit de weg zwemmen als je in de buurt komt en gezichten die zo realistisch zijn dat het eng is. Dat is wat je krijgt als je naar je doelgroep luistert.

Wat heeft dit met Steampunk te maken?
Als je er over nadenkt is dit probleem de voedingsbodem voor Steampunk. Het gebrek aan authenticiteit en genres in entertainment is niet een op zich staand probleem.

Steampunk probeert ons te herinneren aan de verwachtingen die wij oorspronkelijk hadden van technologie; ruimtereizen, steden onder zee en in de lucht, tijdmachines en rayguns.
Waarom zien we dit amper terug in videospellen; het medium die ons instaat stelt deze werelden te ervaren? Het heb het boven al uitgelegd; Het komt door de fixatie op doelgroepen en het eigenbelang.

Dat betekend niet dat het er niet is. De kracht van Steampunk is dat het mensen met vergelijkbare interesses in contact brengt. Om Steamer te worden hoef je alleen maar het Internet op te gaan en binnen een paar dagen heb je contact met tientallen andere steamers die zelf dingen maken. Kleine bedrijven maken complete Steampunkerige werelden die wij kunnen verkennen. Dankzij websites als Kickstarter, Crowdaboutnow en IndyGoGo kunnen Steamers elkaar financieel bijstaan en samen deze producten realiseren.
En wat hebben wij, de klanten daaraan. Transparantie, direct contact met de makers, inspraak, het gevoel dat je hebt bijgedragen aan een prachtig product.
Het heeft ook voordelen voor bedrijven. Ze leren hun doelgroep, persoonlijk, kennen. Weten wat hun product verwacht wordt en hebben een idee hoeveel betalende klanten ze kunnen verwachten. Dat zorgt ervoor dat ze het budget daarop kunnen aanpassen. Daarnaast zal het de werknemers motiveren, wetend dat klanten met smacht op het eindproduct wachten.
Het belangrijkste, inspraak geeft je een persoonlijk band met het bedrijf en het product. Iets wat bedrijven als Nintendo en EA vergeten zijn. Microsoft heeft het nooit begrepen geloof ik.

 Dat is het grote verschil tussen de huidige industrie en subculturen als Steampunk. Grote bedrijven zien niet in dat consumenten hen kunnen helpen. Als zij echt een nieuwe Call of Duty willen, zijn consumenten bereid bij te staan. In plaats van Pre-Orders zouden bedrijven hun klanten kunnen oproepen ala Kickstarter mee te financieren in ruil voor een pre-order. Klinkt het zelfde, maar de benadering is anders. Zijn vragen jou hulp bij het maken van een product dat jij wilt, in plaats van;
‘He, wil jij dit hebben met deze extra inhoud. Ha, de enige manier hoe je dat lukt is door ons nu geld te geven! Nee, het is nog af. Nou en! Je wilt het, dus moet je het kopen!’

Wie weet is dit de toekomst. De XBox One dreigt een flop te worden. Andere spelcomputers van Sony en Nintendo bieden ook niets nieuws en de markt dreigt verzadigd te raken van dure videospellen die ze niet zullen terugverdienen.
Laten we hopen dat de toekomst meer op Crowdsourcing gericht zal zijn waarbij wij, de klanten, krijgen waar wij voor betalen, in plaats van telkens hetzelfde product opnieuw.