Zo, iets uitgebreider artikel dan gebruikelijk, maar dat vind ik het waard.
Beste lezers, ik waardeer dat jullie mij lezen. Ik vind het alleen jammer dat 3000 vieuws later nog amper commentaar wordt gegeven op de inhoud. Niet alleen heb is het demotiverend, het remt ook de ontwikkeling van dit blog en de uiteindelijk richting die het zal nemen.
Dat gezegd te hebben zie ik wel dat meer personen zijn gaan sharen op Google+ en Facebook. Alstublieft, blijf dat doen. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Hopelijk inspireert dat andere om ook content te schrijven, want ik kan niet de enige zijn die een mening heeft over nederlands retro-futurisme. Dus blijf delen.
Beste lezers, ik waardeer dat jullie mij lezen. Ik vind het alleen jammer dat 3000 vieuws later nog amper commentaar wordt gegeven op de inhoud. Niet alleen heb is het demotiverend, het remt ook de ontwikkeling van dit blog en de uiteindelijk richting die het zal nemen.
Dat gezegd te hebben zie ik wel dat meer personen zijn gaan sharen op Google+ en Facebook. Alstublieft, blijf dat doen. Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Hopelijk inspireert dat andere om ook content te schrijven, want ik kan niet de enige zijn die een mening heeft over nederlands retro-futurisme. Dus blijf delen.
Goed… Dit is een onderwerp wat mij persoonlijk erg trekt en
wellicht erg vakinhoudelijk is, maar daarom niet minder belangrijk voor wat wij
doen. Op het moment dat iemand fictie schrijft waarin geschiedenis een rol
speelt hebben wij een bepaalde verantwoordelijkheid. Ook als Steampunkers.
Voor wie denkt dat dit een erg politiek correct onderwerp is, laten we de realiteit in acht nemen. Steampunk is leuk. Moet het moet ook leuk zijn voor iedereen. Misschien is het leuk om te vertellen over het wilde westen en hoe de cowboys het van de indianen winnen, maar verwacht niet dat de huidige Native Americans dat leuk vinden om te horen.
Punken van het verleden is leuk, maar het moet leuk blijven voor iedereen anders doe je het gewoon niet goed.
Voor wie denkt dat dit een erg politiek correct onderwerp is, laten we de realiteit in acht nemen. Steampunk is leuk. Moet het moet ook leuk zijn voor iedereen. Misschien is het leuk om te vertellen over het wilde westen en hoe de cowboys het van de indianen winnen, maar verwacht niet dat de huidige Native Americans dat leuk vinden om te horen.
Punken van het verleden is leuk, maar het moet leuk blijven voor iedereen anders doe je het gewoon niet goed.
Misschien niet het meeste leuke onderwerp (behalve voor mij dan), maar wel één
waarin educatie gewenst is.
Even een voorbeeld waarom: Michael Bay regisseerde Pearl Harbor (2001) een zeer matige (voor 6 rasberries genomineerde) film waarin de aanval op Pearl Habor (7 december, 1941) wel wordt getoond, maar de nadruk ligt op een liefdes driehoek van fictionele karakters.
In zal niet ingaan op het plot, maar op een aantal dingen die de historisch bewuste kijkers het bloed onder de nagels vandaan haalde:
Even een voorbeeld waarom: Michael Bay regisseerde Pearl Harbor (2001) een zeer matige (voor 6 rasberries genomineerde) film waarin de aanval op Pearl Habor (7 december, 1941) wel wordt getoond, maar de nadruk ligt op een liefdes driehoek van fictionele karakters.
In zal niet ingaan op het plot, maar op een aantal dingen die de historisch bewuste kijkers het bloed onder de nagels vandaan haalde:
- Personeel van het Amerikaanse luchtmacht worden als een stelletje onverantwoordelijke cowboys afgeschilderd.
- Personeel van het Amerikaanse marine worden als een stelletje incompetente idioten afgeschilderd, voor ‘comic relief’, tijdens de aanval zelf.
- De Japanners vallen nadrukkelijk civiele doelen aan tijdens de aanval; wat ze in werkelijkheid niet hebben gedaan, terwijl ze daar wel elke mogelijkheid voor hadden.
Nu weet ik dat er mensen zijn; Ach, dat is toch niet erg?
Het is Hollywood.’
Jawel! Dat is wel erg! Dit is geen Hollywood! Pearl Harbor is echt gebeurd! Als jij een historische gebeurtenis wilt verfilmen heb je ook de verantwoordelijkheid om het goed te doen en daar geen halve propaganda film van te maken! Filmkijkers verwachten dat filmakers de feiten correct laten zien. Nu zijn duizenden mensen overtuigd dat de Japanners civiele doelwitten bewust hebben gebombardeerd. Ja, dat is deels de fout van de filmkijkers. Maar volledig de fout van de filmmakers! Het is onwaar en daarom niets anders dan propaganda om het feit dat de Amerikanen een ‘heldhaftige’ missie vliegen om Japanse steden te bombarderen aan het einde van de film te verdoezelen.
Jawel! Dat is wel erg! Dit is geen Hollywood! Pearl Harbor is echt gebeurd! Als jij een historische gebeurtenis wilt verfilmen heb je ook de verantwoordelijkheid om het goed te doen en daar geen halve propaganda film van te maken! Filmkijkers verwachten dat filmakers de feiten correct laten zien. Nu zijn duizenden mensen overtuigd dat de Japanners civiele doelwitten bewust hebben gebombardeerd. Ja, dat is deels de fout van de filmkijkers. Maar volledig de fout van de filmmakers! Het is onwaar en daarom niets anders dan propaganda om het feit dat de Amerikanen een ‘heldhaftige’ missie vliegen om Japanse steden te bombarderen aan het einde van de film te verdoezelen.
Nu kan je in een medium, zoals film, niet alles laten zien.
Je hebt te maken vele beperkingen, maar ook het feit dat we vele dingen niet weten.
Soms moeten we onze fantasie gebruiken om de gaten op te vullen.
Daarnaast verloopt de geschiedenis rommelig. Er is geen rode draad of thema. De geschiedenis komt voort uit menselijk handelen en mensen zijn onvoorspelbaar. Daarom moeten schrijvers wel eens vrijheden nemen met het verhaal.
Het verschil tussen dingen verzinnen en onwaarheden vertellen is subtiel, maar dat is geen excuus om slecht werk af te leveren. Bijvoorbeeld, er is geen excuus voor de verbeelding van de Japanners in Pearl Harbor. Er is geen excuus voor de geïnjecteerde klassenstrijd die zogenaamde op de Titanic zou hebben plaats gevonden in de gelijknamige film (neem het opsluiten van passagiers in lage delen van het schip en het weren van passagiers bij de reddingsboten). Dit zijn gewoon leugens om de politieke voorkeuren van de makers aan het publiek op te dringen.
Daarnaast verloopt de geschiedenis rommelig. Er is geen rode draad of thema. De geschiedenis komt voort uit menselijk handelen en mensen zijn onvoorspelbaar. Daarom moeten schrijvers wel eens vrijheden nemen met het verhaal.
Het verschil tussen dingen verzinnen en onwaarheden vertellen is subtiel, maar dat is geen excuus om slecht werk af te leveren. Bijvoorbeeld, er is geen excuus voor de verbeelding van de Japanners in Pearl Harbor. Er is geen excuus voor de geïnjecteerde klassenstrijd die zogenaamde op de Titanic zou hebben plaats gevonden in de gelijknamige film (neem het opsluiten van passagiers in lage delen van het schip en het weren van passagiers bij de reddingsboten). Dit zijn gewoon leugens om de politieke voorkeuren van de makers aan het publiek op te dringen.
Dat betekend niet dat wij geen vrijheden mogen nemen met de geschiedenis. Het einde van de film Patton(1970) is een uitstekend voorbeeld. In werkelijkheid kwam General Patton onder een op hol geslagen kar terecht die een heuvel afreed. Niet bepaald een waardig einde voor iemand met zijn ego. Dus in de film mist de kar hem, waarop hij zegt: ‘Stel je voor dat ik daar onder was gekomen.’
Het past prachtig in de film, die een hommage is aan zijn legende. Zelf vind ik dit één van de meest noemenswaardige filmmomenten. Het is onwaar, maar op een manier die bij het personage past.
Als iemand een verschrijft waarin historische personages of
gebeurtenissen centraal staan, moeten een aantal dingen in acht worden genomen.
Ten eerste moet een schrijver een goede reden hebben om een historische gebeurtenis of personage in zijn verhaal te verwerken. Titanic (1997) van James Camron bijvoorbeeld: Het verhaal gaat niet hoofdzakelijk over de Titanic of de slachtoffers. Het is een liefdesverhaal dat op elk ander zinkend schip had kunnen plaatsvinden. Sterker nog, Cameron lijkt helemaal niet geïnteresseerd te zijn in de gebeurtenis omdat zoveel feiten worden genegeerd en worden verdraaid. De naam Titanic is in dit geval puur gebruikt om mensen in de stoelen te krijgen, met woedende reacties tot gevolg. Als de boot bijvoorbeeld, Ship that Sinks, werd genoemd was er geen probleem geweest en werd de film vergeten vanwege zijn matigheid. Titels als Pearl Harbor of Titanic scheppen de verwachting dat de film over deze onderwerpen gaat en dat de makers trachten een hommage of realistische weergaven te vertonen. Hetzelfde geld voor historische personages.
Een ander voorbeeld, Filips II staat bekend als een religieuze fanaat die zich in een klooster had terug getrokken en daarom geen binding had met de buitenwereld. Dat hij misdaden als genocide zou begaan als hij de kans had gekregen past bij zijn nalatenschap. Zelfs zijn grootste fans kunnen daar niet omheen, tenzij ze de feiten volledig negeren.
Maar zou je het zelfde kunnen doen voor Willem van Oranje of Elisabeth van Engeland? Je moet heel goed je best doen om lezers hiervan te overtuigen dat deze historische figuren daar toe in staat zouden zijn geweest in andere omstandigheden.
Mensen hebben nou eenmaal karaktertrekken. Zo was Elisabeth een harde maar voorzichtige heerser. Ze maakte echter niet altijd de juiste beslissingen. Vooral haar keuze in vertrouwelingen is soms twijfelachtig. Waar je wel op kan rekenen is dat ze zich niet zou laten onderwerpen door Spanje. Als een schrijver van dat laatste gegeven afwijkt moet hij of zij wel een verdomd goede reden verzinnen waarom.
Als iemand degelijke karaktertrekken negeert of verdraaid, wat doet dit personage dan in het verhaal? Als je Elisabeth geen aantrekkelijk karakter vindt, schrijf er niet over en verzin iets anders.
Ten eerste moet een schrijver een goede reden hebben om een historische gebeurtenis of personage in zijn verhaal te verwerken. Titanic (1997) van James Camron bijvoorbeeld: Het verhaal gaat niet hoofdzakelijk over de Titanic of de slachtoffers. Het is een liefdesverhaal dat op elk ander zinkend schip had kunnen plaatsvinden. Sterker nog, Cameron lijkt helemaal niet geïnteresseerd te zijn in de gebeurtenis omdat zoveel feiten worden genegeerd en worden verdraaid. De naam Titanic is in dit geval puur gebruikt om mensen in de stoelen te krijgen, met woedende reacties tot gevolg. Als de boot bijvoorbeeld, Ship that Sinks, werd genoemd was er geen probleem geweest en werd de film vergeten vanwege zijn matigheid. Titels als Pearl Harbor of Titanic scheppen de verwachting dat de film over deze onderwerpen gaat en dat de makers trachten een hommage of realistische weergaven te vertonen. Hetzelfde geld voor historische personages.
Een ander voorbeeld, Filips II staat bekend als een religieuze fanaat die zich in een klooster had terug getrokken en daarom geen binding had met de buitenwereld. Dat hij misdaden als genocide zou begaan als hij de kans had gekregen past bij zijn nalatenschap. Zelfs zijn grootste fans kunnen daar niet omheen, tenzij ze de feiten volledig negeren.
Maar zou je het zelfde kunnen doen voor Willem van Oranje of Elisabeth van Engeland? Je moet heel goed je best doen om lezers hiervan te overtuigen dat deze historische figuren daar toe in staat zouden zijn geweest in andere omstandigheden.
Mensen hebben nou eenmaal karaktertrekken. Zo was Elisabeth een harde maar voorzichtige heerser. Ze maakte echter niet altijd de juiste beslissingen. Vooral haar keuze in vertrouwelingen is soms twijfelachtig. Waar je wel op kan rekenen is dat ze zich niet zou laten onderwerpen door Spanje. Als een schrijver van dat laatste gegeven afwijkt moet hij of zij wel een verdomd goede reden verzinnen waarom.
Als iemand degelijke karaktertrekken negeert of verdraaid, wat doet dit personage dan in het verhaal? Als je Elisabeth geen aantrekkelijk karakter vindt, schrijf er niet over en verzin iets anders.
Nu heb ik veel manieren genoemd hoe historische
gebeurtenissen en personages verkeerd gebruikt kunnen worden. Kunnen ze ook goed
gebruikt worden?
Ja zeker. Maar dan moet je er alles aan doen dat alles tot zijn recht komt. Filips II had zich teruggetrokken in een convent. Dat lijkt me een goed excuus om te vertellen dat hij een reusachtig Stoomfort woont. Hij was ook excentriek en religieus. Had er geen problemen mee om zijn onderdanen in de financiële schulden te werken, zoals Alva en Sidonia, om zijn kruisvaarders-ambities waar te maken. Hoe moet je deze man nog punken om hier een goede antagonist van te maken?
Als je wat meer vrijheden met de geschiedenis wilt nemen is Willem van Oranje een mooi voorbeeld. Wat als Willem van Oranje de moordaanslag door Balthazar Gerards had overleefd, doordat ze cyborg van hem hadden gemaakt? Welke gevolgen had dat voor de Republiek? Zou hij paranoïde zijn geworden of enkel verbitterd? Zijn zoon Maurits ongeduldig zijn geworden en op het leven van zijn vader azen? Hoe zou de relatie met Engeland zijn geweest? Dit zijn vragen die relevant zijn voor zijn personage. Willem van Oranje is niet inwisselbaar in deze omstandigheden.
Er zijn dus positieve manieren om onwaarheden in een verhaal te verwerken. Het is echter de verantwoording van een schrijver daar over na te denken en zichzelf de vraag te stellen: ‘doe ik het verleden eer aan?’ Het hoeft geen een hommage te zijn. In dit geval kunnen de donkere kanten van Willem van Oranje worden verkend. Maar het wel een kant zijn die lezers kunnen herkennen, zodat ze kunnen zeggen. ‘Ja, ik me voorstellen dat hij zo eindigen.’ Zo blijft de voorstelling van Willem van Oranje leuk voor iedereen.
Ja zeker. Maar dan moet je er alles aan doen dat alles tot zijn recht komt. Filips II had zich teruggetrokken in een convent. Dat lijkt me een goed excuus om te vertellen dat hij een reusachtig Stoomfort woont. Hij was ook excentriek en religieus. Had er geen problemen mee om zijn onderdanen in de financiële schulden te werken, zoals Alva en Sidonia, om zijn kruisvaarders-ambities waar te maken. Hoe moet je deze man nog punken om hier een goede antagonist van te maken?
Als je wat meer vrijheden met de geschiedenis wilt nemen is Willem van Oranje een mooi voorbeeld. Wat als Willem van Oranje de moordaanslag door Balthazar Gerards had overleefd, doordat ze cyborg van hem hadden gemaakt? Welke gevolgen had dat voor de Republiek? Zou hij paranoïde zijn geworden of enkel verbitterd? Zijn zoon Maurits ongeduldig zijn geworden en op het leven van zijn vader azen? Hoe zou de relatie met Engeland zijn geweest? Dit zijn vragen die relevant zijn voor zijn personage. Willem van Oranje is niet inwisselbaar in deze omstandigheden.
Er zijn dus positieve manieren om onwaarheden in een verhaal te verwerken. Het is echter de verantwoording van een schrijver daar over na te denken en zichzelf de vraag te stellen: ‘doe ik het verleden eer aan?’ Het hoeft geen een hommage te zijn. In dit geval kunnen de donkere kanten van Willem van Oranje worden verkend. Maar het wel een kant zijn die lezers kunnen herkennen, zodat ze kunnen zeggen. ‘Ja, ik me voorstellen dat hij zo eindigen.’ Zo blijft de voorstelling van Willem van Oranje leuk voor iedereen.
Daar gaat het om.
Lol. Dat jij een bepaalde voorstelling van een historisch thema leuk vind
betekend niet dat iedereen dat vindt. Als jij bepaalde voorkeuren hebt voor
humor of maatschappelijk standpunten, prima. Maar accepteer dat niet iedereen
daar net zo over denkt. Ons verleden is van iedereen en is niet bedoeld om jouw
standpunten, of die van andere, te motiveren. Maar daar de volgende keer meer
over in deel 2.
Maar voorlopig, Steampunk is fun. Keep it that way.
Maar voorlopig, Steampunk is fun. Keep it that way.
No comments:
Post a Comment