A tale of Two Cities

Thief versus Dishonored: A tale of Two Cities

Goed, oké. Ik wilde dit artikel pas volgende week doen, maar het artikel wat ik vandaag wilde plaatsen is blijven hangen op een plek waar ik na het weekend pas weer bij kan.
Dus hier, het eerste deel van nog een artikel over Dishonored.

In een meerdelig artikel probeer ik te verklaren waarom ik geen sterke klik heb met de deze titel ondanks dat het alles heeft wat mij boeit.
 Wat zegt u? ...U speelt geen videospelletjes? Ik dan geval maakt u geen zorgen. De punten die ik aandraag gaan niet puur over spelletjes. De verschillen zitten voor mij vooral in de wereld, de karakters en hoe het verhaal verteld wordt. Veel van de punten die ik behandel gelden niet voor videospelletjes alleen, maar ook voor fiilms, boeken en verhalen in het algemeen. 

Goed, waarom vergelijk ik Dishonored met Thief?
Afgelopen keer heb ik het over een videospel gehad dat in 2012 een grote hit was genaamd Dishonored. Ik vind het een goed spel met een mooie wereld, maar op een één of andere manier heb ik buiten het spel om nooit terug gedacht aan de stad Dunwall en zijn wereld. Eén van de redenen waarom Dishonored mij koud laat is waarschijnlijk het magere plot en het feit dat de protagonist Corvo geen karakter heeft. 

Dat vind ik jammer, want Dishonored heeft kwa gameplay en wereld zoveel potentie. En toch sta ik niet te wachten op Dishonored 2. Want wat kan het ons geven? Meer Dunwall? We weten dat er andere steden zijn en dat de stad relaties met hen onderhoudt, maar dat is het.
De einden zelf zijn ook niet erg bevredigend. In het goede einde sterft Corvo vredig op oude leeftijd. In het slechte einde laat hij Dunwall als een ruïne achter. Als dat tot een vervolg zou leiden betekend het dat Corvo een moordzuchtige hufter is. Hoe kan je dan nog geloofwaardig maken dat Corvo de held is?

Even voor de duidelijkheid. De einden van Dishonored zijn niet slecht. Ik vond de montages aan het einde eigenlijk best goed en doen erg denken aan de eindes van Fallout. Ik wil alleen aantonen dat Corvo niet langer geschikt is als protagonist. Zijn verhaal is verteld.

Waarom begin ik hierover?
Ik probeerde me te bedenken hoe Dishonored een boegbeeld had kunnen zijn van Steampunk in videospellen. Het had een heel ander verhaal nodig en een andere protagonist. Misschien één die een hekel heeft aan magie en alleen maar technologie gebruikt.
En toen bedacht ik mij ineens iemand anders. Iemand die niet onbekend is, maar niet echt is doorgebroken in de mainstream. Iemand die ook de beste was in wat hij deed en gebruik maakte van de schaduwen. Hij leeft eveneens in een retro futuristische wereld waarin magie en technologie op gespannen voet met elkaar staan, net zoals beschaving en de natuur. Weet je al over wie ik het heb?

Garrett, de anarchistische en onverschillige meesterdief uit Thief: The Dark Project, Thief 2: The metal Age en Thief 3: Dark Shadows.
Wat is Thief van een spel? Speel Dishonored en je weet het. Een first person stealth game waarin de speler wachters vanachter besluipt, hun bewusteloos slaat en hun spullen jat. Het grote verschil is dat de dief Garrett zijn mond wel eens open doet.

Mijn stelling is eenvoudig. Thief is beter dan Dishonored. Begrijp me niet verkeerd, Thief heeft zijn zwaktes, maar het is een titel waar Dishonored, Deus Ex: Human Revolution, Dead Space en... Hé, waarom beginnen alle matige titels met een D?

In dit eerste deel wil ik het hebben over het gene waarom Dishonored zo uitblonk. De wereld. Beide verhalen spelen zich af in steden, wat makkelijk vergelijkt  Dus, welke wereld is beter? Dishonoreds Dunwall, of Thiefs, The City?

The City versus Dunwall

Grafisch is Dunwall prachtig en het geeft de gevolgen van de pest goed weer. Dunwall is een retro futuristische haven stad dat wordt geregeerd door een dictator die de macht heeft gegrepen naar de moord op de Keizerin van… Dunwall? Ze is keizerin van een stad?
Er zijn veel huizen te verkennen waar Howlers, slachtoffers van de plaag in een vergevorderd stadium van de ziekte en zombieachtige gedrag vertonen, zich schuil houden en waar altaren van de mysterieuze Outsider te vinden zijn.

Dunwall

Voor de rest is het een stad vol van vergaande glorie. Overal zijn straten afgezet en zijn pamfletten verspreid over de gevaren van de pest. en gebouwen geven blijk van haar rijke verleden. 

Hier heb ik eigenlijk ook een probleem mee. De stad is in verval geraakt door een pestepidemie die nu een jaar heerst (?). Ik begrijp dat de boel verloederd en dat sommige delen van de stad zijn overstroomd, maar het ziet er uit alsof er een verdomde oorlog heeft geheerst! Ik bedoel, zijn de huizen zo slecht gebouwd dat als je er een maand geen spijker inslaat de boel instort? Ik snap dat de ontwerpers iets duidelijk wilde maken, maar kom op.

The City is eveneens een havenstad die het thuis is van de religieuze technocratische orde genaamd de Hammerites die de Builder aanbidden. Het is een oude stad die vele spookhuizen, tempels en paleizen kent. Ondanks zijn middeleeuwse uiterlijk en feodale verhoudingen in de stad  worden de straten verlicht door elektrische lampen en zijn overal wel stoommachines te vinden.

Daarnaast is het gebouwd bovenop de ruïnes van de Old City. Een door een vulkaan vernietigd koninkrijk die waarschijnlijk technologisch superieur was aan de huidige stad.
Dan is er nog the Old Quarter. Een hermetisch afgesloten deel van de stad die door een vloek is overgenomen door de ondoden. Tevens is hier de kathedraal van de Hammerites waar vervloekte Hammerites dwalen.

The City

Ik kan meer locaties noemen, maar daar gaat het niet om. Belangrijk verschil hier is dat The City allemaal interessante locaties heeft die compleet verschillen van elkaar. Elke keer wordt de speler van andere puzzels, vijanden en problemen gesteld met andere regels.
Neem een ander fictieve locatie: Hogwarts. Je hebt het kasteel, de schoollokalen, de slaapzalen, het magische bos, etc. Het is belangrijk in een verhaal dat verschillende locaties waar andere dingen kunnen gebeuren op reisafstand van elkaar.

In Dunwall gaan we van haven, naar straten, naar fabriek, weer de straat, een landhuis, weer de straat op. Afgezien van de indeling is er geen afwisseling.
In Thief begin je in een landhuis om bekend te worden met het spel en met Garrett. Dan ga je de straat op achter een paar moordenaars aan. Dan ga je naar een enorm landhuis dat overeenkomt met het Windchester mansion. Dan ga je het vervloekte Old Quarter in en de Kathedraal, dan ga je de ruïnes in van de Old City onder grond... Snap je wat ik bedoel?

Dus 1 punt voor Thief, wat mij betreft. Volgende week, Garrett versus Corvo.