Legend of Korra

In 2005 ontstond een nieuw fenomeen, genaamd Avatar: the Last Airbender. Een Amerikaanse serie met een anime-achtige uitstraling met vechtkunst, magie en tieners. Nu heb ik helemaal niets tegen anime. Anime heeft mij in de Steampunk heeft gebracht, maar een Amerikaanse serie die de stijl en één van de genres overneemt vond ik niet veel belovend. Anime brak op dat moment namelijk door in de westerse landen, vooral op de netwerken met veel tekenfilms waardoor ik lage verwachtingen had van Avatar. Maar vorig jaar ben ik gaan kijken en binnen een week had ik allee vier de seizoenen gezien. Kortom, ik vond het geweldig. De verhaallijn was episch, de karakters waren sympathiek en complex en de animatie buitengewoon prachtig. Het wist zelfs grote ideeën over te brengen op eenvoudige wijze zonder dat het verveelde. Het is echter wel een serie voor een jong publiek, dus een paar afleveringen hebben wat weg van een postbus 51 reclame, maar het bleef beperkt tot een minimum waardoor het ook voor volwassenen leuk is om te volgen.

Het verhaal speelt zich af in een wereld waar vier stammen leven. Elke stam heeft zogenaamde Benders. Zij kunnen het respectievelijke element van hun stam manipuleren, vuur, water, aarde en wind. Er is echter één persoon in de wereld die alle vier de elementen kan beheersen, en dat is de Avatar. Als één Avatar sterft wordt een nieuwe geboren, telkens in een andere stam. Anders zou het immers niet eerlijk zijn. Er is echter één probleem... De Avatar verdwijnt en wordt niet herboren.

In zijn absentie neemt de Vuurnatie grote delen van de wereld over en de andere stammen zijn niet bij machte hen te stoppen.  Twee jongeren van een achterlijk dorp op de Noordpool ontdekken echter dat de Ang, de Avatar, bevroren is geraakt in het ijs. Als de kind-avatar ontwaakt ontdekt hij wat er is gebeurt en begint zijn queste om de Avatar te worden en de drie stammen te verenigen tegen de Firelord.

Ik zal niet verder ingaan op het verhaal, want dat is niet de rede dat ik dit schrijf. Avatar heeft namelijk een vrij unieke wereld. Alles is Aziatisch kwa uiterlijk, wat aansluit bij de vechtkunst, maar vreemd genoeg had Avatar: tLAB Steampunk elementen.
De vuurnatie gebruikte luchtschepen, Ironclads en gigantische boren om hun rijk uit te breiden en  aangezien zijn zelf vuur konden maken hadden ze geen moeite om deze machines in beweging te houden. Het was een mooie toevoeging die Bending voor meer dingen bruikbaar maakte dan spektakelgevechten, maar het bleef een detail.

 In 2011 werd echter het vervolg op Avatar: The last Airbender aangekondigd. Avatar: the Legend of Korra. Het speelt zich zeventig jaar later af wanneer Ang inmiddels  isoverleden. Een nieuwe Avatar moet zijn plaats innemen en dat is Korra, een meisje van de Waterstam.
Meer dan dat wist ik niet over de serie. Ik had aanvankelijk geen behoefte om het te zien. Misschien was ik bang dat het niet kon tippen aan zijn voorganger, maar ook was ik niet wild van Korra. Door anime werden vrouwelijk uitziende jongens populair. Denk de borsten van Korra weg en maar haar schouders een paar centimeter breder en dat is wat je overhoud. De karakter ontwerpen zijn niet zo sprekend al in de eerste serie. Daarnaast dacht ik dat ik haar karakter niet leuk zou vinden. Het probleem met vrouwen in fictie is namelijk dat ze vaak door mannen geschreven worden, wat niet veel belovend is. Nu zijn er natuurlijk uitzondering, zoals Buffie The Vampire Slayer en andersom is ook geen gegarandeerd succes, Twilight, uch uch.

Hoe dan ook. Deze week ben ik Korra gaan kijken en... Het is niet slecht, maar zeker niet zo goed als tLAB. De serie neemt zijn tijd niet om Korra te leren kennen en ze is minder sympathiek dan Ang. Ook speelt het eerste seizoen zich bijna alleen af in Republic City waardoor het minder episch is dan zijn voorganger.
Maar als het verhaal voortsleept word te spanning sterker en heeft het verhaal een paar interessante twists die de anders niet zo interessante slechteriken ineens zeer gevaarlijk maken zonder nieuwe, verstorende elementen aan het canon van Avatar toe te voegen.
Over canon gesproken; als je de serie wilt kijken kan je wel aanraden om de eerste te zien, omdat de hoofdpersonen terugkomen in deze serie. Het zijn namelijk scènes die geen indruk zullen maken als je deze niet kent.

Maar goed. Als ik de Last Airbender zo veel beter vond, waarom heb ik het dan over Korra op een blog geweid aan Steampunk? Omdat het de toekomst is natuurlijk!

Het is zeventig jaar later en daarom hebben de makers de hele setting Steampunk gemaakt. Republic City is een Steampunkstad met chinezen ornamenten en een Japans-Pruisische kledingstijl. De bewoners rijden rond in Fort-achtige wagens en de slechteriken vechten met fraaie gadgets die hun even gevaarlijk maakt als hun magische tegenhangers. Het heeft zelfs zijn eigen kwaadaardige genieën met robotlegers. Maar het breekt niets af van de wereld van Avatar. Naar mijn mening dan. Vele zien deze veranderingen wel als een afbreuk van de rurale wereld van Avatar: tLAB. Dat maakt deze serie zo polariserend onder fans, maar ik vond het absoluut niet storend.

De Steampunk gaat echter verder dan het uiterlijk  Eén van de thema's is ook het conflict tussen magie en technologie. Beter gezegd, zij die de elementen kunnen beheersen en zij die afhankelijk zijn van technologie. De Equalists voelen zich onderdrukt door de Benders die alle autoriteit in handen hebben. Onder leiding van de gemaskerde Aman proberen zij de Benders te bestrijden en Korra beland midden in dit conflict als de nog onervaren Avatar. Het is een klassiek verhaal van de strijd tussen de have's en the have-not's en de machthebbers die van dit conflict profiteren. Helaas gaat dit verhaal ten koste van Korra's personage die in het eerste seizoen niet heel erg veranderd. Ook de andere personages van 'Team Avatar' krijgen niet heel veel aandacht. Sterker nog, ik kan mij de namen van de andere karakters niet eens herinneren. Dat vind ik jammer, want de dynamiek tussen de karakters en hun individuele complexiteit maakte de eerste serie zo sterk.

Maar goed. The Legend of Korra is desondanks een goede serie die zeer de moeite waard is. Het is jammer dat deze serie het nalatenschap van zijn voorganger niet kan waarmaken.